Opowiadanie

Koszmary moje

Bóg nie posiadł monopolu na tworzenie. Prawda-Bóg dostarcza nam niezbędnej materii, ale to człowiek jest rzemieślnikiem, czasem nawet artystą. Tak więc, urasta on do rangi CZŁOWIEKA; przekształca bowiem materię wedle swych chęci i upodobań...

Dawno...Dawno....temu....

Opowiadanie rozpoczyna się dawno, dawno temu w odległej krainie Hesnii żył sobie rycerz o imieniu Thurom. Był to wspaniały człowiek: dobry, pomocny, sprawiedliwy, odważny. Ludzie czuli przed nim respekt, a wzbudzały go w nich jego cechy oraz wygląd: wysoki wzrost, piękne, dość długie czarne jak krucze skrzydło włosy i takie same wąsy, a szczególnie - przenikliwe spojrzenie ciemnozielonych oczu...

Chirurg

Zaczynało się ściemniać, a ruch uliczny z każdą chwilą stawał się coraz rzadszy. Ludzie porzucali swe dotychczasowe obowiązki, by wrócić do domów i w rodzinnym gronie odpocząć po dniu pełnym pracy. Ja jednak muszę zostać w szpitalu. Spędzam tutaj dni powszednie, niedziele i święta...