W kwietniu 2011 roku Ministerstwo Komunikacji i Technologii Informacyjnej Indii „po cichu” opublikowało „Regulacje dotyczące technologii informacyjnej (Wytyczne dla pośredników w dostawie internetu) 2011” (Information Technology (Intermediaries Guidelines) Rules 2011) nakładające ograniczenia na zawartość sieci, która zostanie uznana za „lekceważącą”, „napastliwą”, „bluźnierczą” lub „pełną nienawiści”. Rishabh Dara z Centrum Badania Internetu i Społeczeństwa stwierdziła, że regulacje te będą miały zgubny wpływ na wolność słowa w internecie.
Co więcej, indyjski rząd poprosił Stany Zjednoczone, by zagwarantowały, że nieodpowiednie treści dotyczące Indii zostaną usunięte z takich stron, jak Facebook, Google i You Tube. Według najnowszych doniesień chce on też, by międzynarodowi dostawcy usług internetowych założyli serwery w Indiach, aby regulacja zawartości internetu była możliwa na miejscu.
Zdarzały się już przypadki, kiedy internetowe treści były cenzurowane z powodu ich „obraźliwości”. Vinaya Naidu opowidziała, jak wydział kryminalny policji w Mombaju zablokował stronę autora komiksów Aseema Trivedi w związku z zarzutami, że jego komiksy obrażały naród indyjski:
„Nie było żadnego formalnego powiadomienia, nakazu sądowego, wcześniejszego ostrzeżenia ani nawet listu, czy maila z prośbą o usunięcie budzącej sprzeciw treści. Tak właśnie wygląda wolność w największej demokracji świata. Od tego momentu Aseem kontynuuje swoją walkę z korupcją poprzez swój blog ‘, który również jest już pod lupą władz.”
Forum dyskusyjne „Cenzura internetu” na stronie Indiblogger.in zawiera więcej opinii na temat zachowania władz.
Amrit Hallan napisała:
„Mówiąc wprost, boją się internetu jak cholera, szczególnie po WikiLeaks, swobodnych dyskusjach na Twitterze i Facebooku i demonstracjach nagłaśnianych, czy organizowanych przez portale społecznościowe. I to nie chodzi tylko o rząd; wszystkie agencje, czy to biurokracja, czy konwencjonalne mainstreamowe media czy też firmy starego typu, które rozwijają się dzięki braku możliwości wzajemnej komunikacji miedzy ludźmi, chciałyby stłumić swobodny przepływ informacji w internecie. Właśnie dlatego ciągoty rządu do cenzury nie wzbudzają żadnej wrzawy w telewizji.”
Amrit wylicza zagrożenia wynikające z nowych regulacji wprowadzonych przez rząd, które przeniosą obywateli w orwellowską rzeczywistość.
Projekt Demokracja w Internecie (Internet Democracy Projekt) cytuje Anję Kovacs, która tłumaczy, skąd wzięły się takie ograniczenia:
„Od swojego powstania, niezależne państwo indyjskie stosowało cenzurę jako narzędzie służące do tego, by tłumić konflikty wynikające z ogromnej różnorodności tego państwa, a także by zapewnić mu spójny rozwój socjalny, moralny i polityczny. [..] Ale pojawienie się telewizji satelitarnej po raz pierwszy ujawniło słabe punkty tej strategii, a internet sprawił, że stało się jasne, iż na dłuższą metę jej stosowanie jest po prostu niemożliwe. [...] Używanie przez państwo indyjskie cenzury po to, by dążyć do narodowej harmonii, zawsze musiało w pewnym stopniu tłumić niesamowitą różnorodność, która jest charakterystyczną cechą społeczeństwa indyjskiego; cenzura zawsze pomaga utrzymać status quo i przypadek Indii nie różni się tu od innych.”
W kilku miejscach kraju odbyły się protesty przeciwko regulacjom IT. Ruch na rzecz Otwartego Oprogramowania w Karnatace (FreeSoftware Movement Karnataka - FSMK) zorganizował protest, by pokazać zaniepokojenie tymi potajemnie wprowadzonymi prawami. Blogerzy, uczniowie, nauczyciele, profesjonaliści z branży IT, fotografowie spotkali się w centrum miasta wykrzykując hasła i trzymając banery przekazujące ich niechęć wobec tego nowego prawa.
Inny protest zorganizowany przez aktywistów z Save Your Voice zatytułowany „Wolność w klatce” (Freedom In A Cage) odbył się 22 kwietnia 2012 w dzielnicy Delhi, Jantar Mantar.
Autorzy, Źródło: Wikinews na licencji CC-BY 2.5
Co więcej, indyjski rząd poprosił Stany Zjednoczone, by zagwarantowały, że nieodpowiednie treści dotyczące Indii zostaną usunięte z takich stron, jak Facebook, Google i You Tube. Według najnowszych doniesień chce on też, by międzynarodowi dostawcy usług internetowych założyli serwery w Indiach, aby regulacja zawartości internetu była możliwa na miejscu.
Zdarzały się już przypadki, kiedy internetowe treści były cenzurowane z powodu ich „obraźliwości”. Vinaya Naidu opowidziała, jak wydział kryminalny policji w Mombaju zablokował stronę autora komiksów Aseema Trivedi w związku z zarzutami, że jego komiksy obrażały naród indyjski:
„Nie było żadnego formalnego powiadomienia, nakazu sądowego, wcześniejszego ostrzeżenia ani nawet listu, czy maila z prośbą o usunięcie budzącej sprzeciw treści. Tak właśnie wygląda wolność w największej demokracji świata. Od tego momentu Aseem kontynuuje swoją walkę z korupcją poprzez swój blog ‘, który również jest już pod lupą władz.”
Forum dyskusyjne „Cenzura internetu” na stronie Indiblogger.in zawiera więcej opinii na temat zachowania władz.
Amrit Hallan napisała:
„Mówiąc wprost, boją się internetu jak cholera, szczególnie po WikiLeaks, swobodnych dyskusjach na Twitterze i Facebooku i demonstracjach nagłaśnianych, czy organizowanych przez portale społecznościowe. I to nie chodzi tylko o rząd; wszystkie agencje, czy to biurokracja, czy konwencjonalne mainstreamowe media czy też firmy starego typu, które rozwijają się dzięki braku możliwości wzajemnej komunikacji miedzy ludźmi, chciałyby stłumić swobodny przepływ informacji w internecie. Właśnie dlatego ciągoty rządu do cenzury nie wzbudzają żadnej wrzawy w telewizji.”
Amrit wylicza zagrożenia wynikające z nowych regulacji wprowadzonych przez rząd, które przeniosą obywateli w orwellowską rzeczywistość.
Projekt Demokracja w Internecie (Internet Democracy Projekt) cytuje Anję Kovacs, która tłumaczy, skąd wzięły się takie ograniczenia:
„Od swojego powstania, niezależne państwo indyjskie stosowało cenzurę jako narzędzie służące do tego, by tłumić konflikty wynikające z ogromnej różnorodności tego państwa, a także by zapewnić mu spójny rozwój socjalny, moralny i polityczny. [..] Ale pojawienie się telewizji satelitarnej po raz pierwszy ujawniło słabe punkty tej strategii, a internet sprawił, że stało się jasne, iż na dłuższą metę jej stosowanie jest po prostu niemożliwe. [...] Używanie przez państwo indyjskie cenzury po to, by dążyć do narodowej harmonii, zawsze musiało w pewnym stopniu tłumić niesamowitą różnorodność, która jest charakterystyczną cechą społeczeństwa indyjskiego; cenzura zawsze pomaga utrzymać status quo i przypadek Indii nie różni się tu od innych.”
W kilku miejscach kraju odbyły się protesty przeciwko regulacjom IT. Ruch na rzecz Otwartego Oprogramowania w Karnatace (FreeSoftware Movement Karnataka - FSMK) zorganizował protest, by pokazać zaniepokojenie tymi potajemnie wprowadzonymi prawami. Blogerzy, uczniowie, nauczyciele, profesjonaliści z branży IT, fotografowie spotkali się w centrum miasta wykrzykując hasła i trzymając banery przekazujące ich niechęć wobec tego nowego prawa.
Inny protest zorganizowany przez aktywistów z Save Your Voice zatytułowany „Wolność w klatce” (Freedom In A Cage) odbył się 22 kwietnia 2012 w dzielnicy Delhi, Jantar Mantar.
Źródła
- Artykuł wykorzystuje materiał pochodzący z artykułu Indie: protesty przeciwko nowemu prawu regulującemu kwestie internetu
Autorzy, Źródło: Wikinews na licencji CC-BY 2.5
2018-06-22 14:34:02