Tokariew

Pistoletów ten zaprojektował Fiodor W. Tokariew, początkowo rusznikarz, a następnie dyrektor kilku wytwórni i autor kilku udanych konstrukcji broni. Jego pistolet powstał w późnych latach 20., a w 1933 wszedł na wyposażenie armii rosyjskiej jako Tuła-Tokariew 1930, czyli w skrócie TT-30 (w mieście Tuła znajdowała się wytwórnia, w której powstał pistolet).

W zasadzie działanie tej konstrukcji przypominało pistolet Browninga, budowa zaś była podobna do pistoletu Colt M1911. Zmianie uległy jedynie elementy odpowiedzialne za zwiększenie niezawodności oraz części nastręczające trudności w procesie produkcji i przy naprawie, np. urządzenie spustowo-uderzeniowe zostało umieszczone w osobnym module. Pistolet nie posiadał bezpiecznika. Jedynym zabezpieczeniem przed przypadkowym strzałem było częściowe odciągnięcie kurka. W 1933 pistolet poddany został dalszym modyfikacjom: zamiast dwóch rygli łączących lufę z zamkiem zastosowano dwa pierścienie okalające lufę. Co prawda działanie zamka nie zmieniło się, lecz teraz zarówno rygle, jak i sama lufa mogły być wykonywane w prostszy sposób, co usprawniało proces produkcji. Ta wersja pistoletu znana jest pod nazwą TT-33. 

Pistoletów Tokariewa używano w ZSRR oraz w krajach satelickich. Po zakonczeniu II wojny światowej produkowano je w kilku krajach, w tym także w Polsce.